نظام خانواده یک نهاد اساسی جامعه است؛ این نهاد، هسته‌ی اولیه و زیرساخت واحدهای اجتماعی بزرگتر جامعه است. در واقع همه چیز از خانه و خانواده شروع می‌شود و در نهایت موثر بر رشد و پیشرفت کشور است. زن یکی از ارکان اصلی خانواده و عضو موثر در تربیت فرزندان و هدفمندی سازی مسیر زندگی اعضا است. اما زنان می توانند با حفظ سمت مسئولیت خانوادگی خود، مسئولیت‌های اجتماعی مؤثری نیز در جامعه خود داشته باشند. زنان که نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند در مسیر پیشرفت نه تنها بر خانواده‌ خود موثرند؛ بلکه می‌توانند در کنار مردان به فعالیت های اجتماعی و اقتصادی بپردازند و نقش آفرینی کنند.

مسئله اقتصاد، کار و معیشت از ابتدایی و ضروری‌ترین چالش‌هایی است که همواره با زندگی بشر همراه بوده و قسمت عمده ای از حیات انسانی را به خود درگیر می‌کند. تحریم و رکود اقتصادی، پای اقتصاد و معیشت خانواده را لنگ می کند و جایی که پای اقتصاد خانواده لنگ بزند؛ همه اعضای خانواده اعم از مرد و زن  برای درآمدزایی راهی چاره کنند. بانوان همیشه به عنوان یک پایه اساسی خانواده می کوشند تا دوشادوش مردان بخشی از بار زندگی را به دوش بکشند و گره ای از مشکلات خانواده باز کنند. اما در محیط های روستایی و نیز شهرهای کوچک، داستان کمی پیچیده تر می‌شود. چرا که مانند شهر های بزرگ، زمینه‌های اشتغال برای بانوان فراهم نیست و معضلاتی از قبیل نبود بازار مناسب برای صنایع دستی و قالی و همچنین کمرنگ شدن کشاورزی و دامپروری در روستاها، نقش آفرینی بانوان در زمینه معیشت خانواده دچار چالش و محدود می کند. همچنین بیشتر مشاغل جایگزین نیز، تناسبی با سایر فعالیت های اجتماعی و خانوادگی بانوان ندارند و دیگر فعالیت های بانوان در حوزه خانواده و اجتماع را مختل می کنند…

لیلا رحیمی، مادری اهل تودشک است که شرایط دشوار بانوان را لمس کرده؛ دردشان را کشیده و دغدغه هایشان را می شناسد. او مسیر پر فراز و نشیب کارآفرینی در روستا برای بانوان را برای ادامه‌ی راه زندگی اش انتخاب کرده‌است. از در های بسته و سنگ‌های پیش پا نهراسیده و مادرانه برای خانه، خانواده و آبادی اش ایده زده تا روزیِ تنگ اهالی را نیز وسعت بخشد. او هنر و مادری‌اش را یکجا به کار بسته؛ گره گشایی را به گره زنی ترجیح داده و قهرمانانه پای درد اشتغال زنان تودشک ایستاده است.